„აბსოლუტურად ყველა სუვერენული ქვეყანა უზრუნველყოფს თავის ტერიტორიაზე შემოსული უცხო დაფინანსების გამჭვირვალობას“, – წერს “ფეისბუკის” გვერდზე პარლამენტის ვიცე-სპიკერი ნინო წილოსანი.

“გერმანიაში მოქმედებს ლობისტების რეესტრი, სადაც, სწორედ გამჭვირვალობის მიზნით, ორგანიზაციები ლობისტად რეგისტრირდებიან და ეს არ უქმნის ამ სუბიექტებს უხერხულობას ან საფრთხის შეგრძნებას, რადგან ანგარიშვალდებულება მათი გააზრებული პასუხისმგებლობის ნაწილია; მათ შორის, ლობისტად არის რეგისტრირებული “საერთაშორისო გამჭვირვალობის” გერმანიის ოფისი.

ავსტრიაში ლობისტები ვალდებულნი არიან, დარეგისტრირდნენ შესაბამის რეესტრში, მათ შორის, ის ასოციაცია ან რამდენიმე პირის საკონტრაქტო დაჯგუფებაც, რომელთა საქმიანობა მოიცავს საერთო ინტერესების წარმომადგენლობას და რომელიც არც ლობისტური ფირმაა და არც თვითმმართველი ორგანო.

ლუქსემბურგში, ნებისმიერი იურიდიული ან ფიზიკური პირი, რომელიც წარმოადგენს მესამე პირს ან უფლებამოსილია მესამე მხარის მიერ და მოქმედებს ამ უკანასკნელის ან საკუთარი თავის სახელით და რომელსაც სურს, დაუკავშირდეს პარლამენტის წევრებს მათ საკანონმდებლო მუშაობასთან ან გადაწყვეტილების მიღების პროცესთან დაკავშირებით რაიმე სახის გავლენის მოხდენის მიზნით, ასეთი პირი ვალდებულია, დარეგისტრირდეს გამჭვირვალობის რეესტრში, რომელიც გამოქვეყნებულია პალატის ვებგვერდზე და ხელმისაწვდომია საზოგადოებისთვის.

ფინეთში, 2023 წლის ნოემბერში, ძალაში შევიდა აქტი, რომელიც მიზნად ისახავს გამჭვირვალობის რეესტრის შექმნას. კანონის მიზანია გადაწყვეტილების მიღების გამჭვირვალობის გაუმჯობესება და, ამგვარად, არასასურველი ქმედების პრევენცია, შესაბამისად, მოქალაქეების ნდობის გაძლიერება.

საბერძნეთში ლობისტების ვალდებულებაა, დარეგისტრირდნენ ეროვნული გამჭვირვალობის ორგანოს (NTA) რეესტრში. NTA-ს აქვს უფლება, ჩაატაროს აუდიტი, მიიღოს ქცევის კოდექსი რეგისტრირებული ლობისტებისთვის და გამოიძიოს ნებისმიერი საჩივარი პოტენციურ დარღვევებზე.

შინაარსობრივად, უცხო ძალების ლობირება და უცხო ძალის ინტერესების გატარება იდენტურია და იდენტურადვე ფარავს იმ საქმიანობას, რომელსაც აქ არასამთავრობო ორგანიზაციები ეწევიან – გავლენას ახდენენ საზოგადოების ფართო მასების აზრის ფორმირებაზე, ლობირებასა და ადვოკატირებას უწევენ კონკრეტული ინტერესების ჯგუფებისთვის მნიშვნელოვან საკითხებს პარლამენტარებთან, კომიტეტებთან და სხვა სახელმწიფო ორგანოებთან; ხვდებიან საზოგადოების ამა თუ იმ მოწყვლად ჯგუფს და გავლენას ახდენენ მათი მოსაზრების ჩამოყალიბებაზე.

ზემოთ მოცემული ინფორმაცია კიდევ ერთხელ მარწმუნებს, რამდენად უსამართლო იყო გასულ წელს ორგანიზებული აურზაური ამ კანონპროექტის ირგვლივ და რამდენად საჭიროა ახლა, ეს პრინციპები დავამტკიცოთ პარლამენტმა“, – წერს ნინო წილოსანი.